Overig / extremiteit

De achillespees bevestigt de kuitspieren aan het hielbeen. Het is een belangrijke pees, waar vaak grote krachten op komen.

Het is mogelijk dat deze peesruptuur (= scheur) ontstaat omdat de pees niet stevig genoeg is aangelegd of door bijvoorbeeld herhaalde ontstekingen verzwakt is. Bijna altijd is er een snelle en plotselinge spieractie aan de scheuring vooraf gegaan. Een achillespeesruptuur treedt meestal op bij mannen tussen de dertig en veertig jaar, die met enige regelmaat sport beoefenen.

Bij een achillespeesruptuur ontstaat hevige pijn laag achter op de kuit of enkel, die erger of vergelijkbaar is met de pijn bij een spierscheur. Lopen lukt daarna niet of nauwelijks meer.

Download onderstaande folders voor meer informatie. 

Een andere naam voor een botbreuk is fractuur. Een botbreuk kan uiteenlopen van een scheurtje in het bot tot volledige verbrijzeling ervan. Een botbreuk doet altijd pijn. Er ontstaat een zwelling door de bloeduitstorting bij de breuk en normale bewegingen zijn vaak niet meer mogelijk.

Voor de behandeling van fracturen kan een gips- of operatieve behandeling nodig zijn of tractie. Ook kan het zijn dat een breuk met rust moet genezen, dus dat er eigenlijk geen behandeling nodig is. 

Download onderstaande folder voor meer informatie. 

Voetafwijkingen komen bij patiënten met diabetes vaak voor. Vooral patiënten die langer dan zes tot zeven jaar diabetes hebben, ontwikkelen vaak (40-50%) voetafwijkingen. Deze voetafwijkingen kunnen op den duur tot ernstige problemen leiden. Overigens komen bij kinderen en tieners zelden voetafwijkingen voor.
Omdat, als gevolg van de diabetes, het normale gevoel verminderd is, worden beschadigingen en wondjes aan de voeten (te) laat opgemerkt. Het ziet er aanvankelijk onschuldig uit, maar het kan leiden tot ernstige infecties. Als gevolg van de infectie raakt de bloedsuikerspiegel ontregeld.

Oorzaken voor het ontstaan van voetwonden bij diabetes:

• Slechte doorbloeding van de voet en tenen door de vaatvernauwing.
• Het snel ontstaan van huidbeschadigingen, vanwege afwijkingen van de voetstand (platvoeten, spreidvoeten, hamertenen) die geleidelijk optreden door verlies van weefsel in de voet. Dit weefselverlies ontstaat enerzijds door een verminderde bloedvoorziening, anderzijds door een zenuwschade door de diabetes (autonome neuropathie).
• Ook een verminderd gevoel (diabetische neuropathie) leidt tot huidbeschadigingen.
• Huidbeschadigingen ontstaan voorts door extreme eeltvorming op plaatsen op de voet waar veel druk op staat, zoals de toppen van de tenen, bovenzijde van de teengewrichten, zijkanten van voet, binnenkant en buitenkant van de enkel en de hiel.
  
  

Download onderstaande folder voor meer informatie. 

Zie voor meer informatie over de wondzorg op onze polikliniek Wondexpertisecentrum.

Een polsbreuk is een veel voorkomende botbreuk bij kinderen. De pols is het gewricht dat wordt gevormd door de handwortelbeentjes in de hand en de twee onderarmbotten, het spaakbeen en de ellepijp. Het bot van kinderen is veel elastischer dan het bot van een volwassene en is omgeven door het beenvlies, dat bij kinderen taai en dik is. Kinderbot is te vergelijken met een jonge boomtak (twijg).

Vaak blijft de botbreuk van kinderen beperkt tot het bot zelf, waarbij het beenvlies nog heel blijft.
Deze breuksoort wordt wel een groenetakbreuk, of twijgbreuk genoemd. Bij meer dan de helft van de polsbreuken bij kinderen is er sprake van zo’n twijgbreuk in het spaakbeen, soms ook in de ellepijp. In de meeste gevallen is de stand van de botdelen goed (alleen een klein knikje) en is het ‘zetten’ van de breuk niet nodig. Als ook het beenvlies is gescheurd, dan kan er verplaatsing van de botdelen zijn en is ‘zetten’ van de breuk wel nodig.

Behandeling
Indien de röntgenfoto geen belangrijke verplaatsing van het bot laat zien, wordt er alleen een gips rond hand en onderarm aangelegd. Een knikstand wordt soms zo gelaten, omdat kinderbot binnen enkele maanden weer volledig ‘rechttrekt’.
Als de breuk gezet moet worden zal afhankelijk van de behandeling pijnstilling, of een verdoving nodig zijn. Als een volledige anesthesie (narcose) nodig is, dan is het soms noodzakelijk dat uw kind een nacht in het ziekenhuis blijft.
Na het zetten komt er gips om de hand en de onderarm. Hierna wordt een controle röntgenfoto gemaakt. Als blijkt dat het bot nog niet goed staat, wordt de pols opnieuw gezet.

Download voor meer informatie onderstaande folder.

De pols is een gewricht, dat bestaat uit de handwortelbeentjes in de hand en de twee onderarmbotten, het spaakbeen en de ellepijp. Bij een polsbreuk is er een breuk van het spaakbeen, ellepijp of beide botten nabij de pols. Soms betreft het alleen een scheurtje in het bot, maar vaak is er verplaatsing van de botstukken. Behalve letsel van het bot is er ook altijd letsel van de zogeheten weke delen, zoals pezen, spieren en eventueel vaten en zenuwen.

Behandeling
Als er geen belangrijke verplaatsing van de botstukken is, krijgt u een gipsspalk. Wanneer de botstukken te veel verplaatst zijn, is het nodig het bot te zetten (terugplaatsen). Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving door in het gebied van de breuk verdovingsvloeistof te spuiten. Deze verdoving werkt ongeveer een uur. Na het zetten van het bot krijgt u een gipsspalk. Tot slot maken we een röntgenfoto om te controleren of de juiste stand is bereikt. Als dit niet het geval is kan een operatie nodig zijn.

Filmpje operatie pols (distale radius fractuur)

U hebt een gipsverband om uw arm of been gekregen. Een verband van kunststof of gips zorgt ervoor dat het deel in het gips rust krijgt en niet meer kan bewegen. Bij een botbreuk bijvoorbeeld zorgt zo’n verband ervoor dat de botten in de goede stand blijven staan en kunnen genezen, bij een beschadigd gewricht of bij beschadigde pezen zorgt het dat deze rust krijgen.

Download hier de folder voor meer informatie.

Een open been is een open plek of wond aan het onderbeen. De medische term ervoor is ulcus cruris wat 'zweer aan het onderbeen' betekent. Deze ontstaat door een stoornis in de bloedsomloop. Zonder behandeling zal de zweer slecht genezen.

Oorzaken 
Diverse oorzaken kunnen aanleiding zijn voor een open been. De meest voorkomende oorzaak is aderproblemen (veneuze insufficiëntie). Bij aderproblemen wordt het bloed niet goed door de aders afgevoerd. Hierdoor hoopt zich vocht op in de weefsels in de voet en het onderbeen. De huid gaat strak staan, kan niet goed doorbloed worden en wordt daardoor erg kwetsbaar. Stoten of vallen zijn dan risico's voor het onstaan van een open been. 
Daarnaast zijn spataderen, trombose, onvoldoende werking van de kuitspieren, slagaderproblemen en problemen in de haarvaten van de huid oorzaken van een open been. Sommige mensen hebben meerdere oorzaken voor een open been (zoals diabetes mellitus en langdurig bestaande hoge bloeddruk) en kunnen dan ook een combinatie van klachten hebben.

Onderzoek
Diverse onderzoeken kunnen nodig zijn om de oorzaak te achterhalen. Uw medische voorgeschiedenis en uw precieze klachten worden eerst doorgenomen. Aanvullend vindt lichamelijk onderzoek plaats, zoals controleren op huidafwijkingen  en opnemen van de bloeddruk aan zowel enkels als armen om te zien of de bloedvoorziening in de benen voldoende is. 
Een van de meest voorkomende aanvullende onderzoeken is het duplex onderzoek. Zo nodig kan er een stukje huid onder lokale verdoving weggenomen worden of een angiografie gemaakt worden. 

Download voor meer informatie over een open been en onderzoeken onderstaande folders. 

Osteoporose is de medische term voor botontkalking. Het gevolg van botontkalking is dat de botten brozer worden en makkelijker breken. Het is een natuurlijk proces dat hoort bij het ouder worden. Rond het dertigste jaar is de dichtheid van de botten het grootst; vanaf die leeftijd neemt de botdichtheid langzaam af. Het lichaam moet dan zorgen voor voldoende mineralen in de botten om poreusheid en broosheid tegen te gaan. Maar op hogere leeftijd zal iedereen, man of vrouw, uiteindelijk met botontkalking te maken krijgen. Hoewel het vaker bij vrouwen voorkomt dan bij mannen, kunnen ook mannen deze aandoening krijgen.

Botontkalking kan ook op jongere leeftijd ontstaan. Dit proces is vooral bekend bij vrouwen na de overgang. Tijdens de overgang maakt het lichaam veel minder oestrogenen aan en dit hormoon speelt een belangrijke rol bij de opbouw van nieuw botweefsel. Bij vrouwen die de overgang gepasseerd zijn, gaat het proces van botontkalking dus extra snel.

Men spreekt pas van de aandoening osteoporose als er bovenmatig botafbraak plaatsvindt. Het bot is dan zo verzwakt dat het gemakkelijk kan breken.

Download voor meer informatie onderstaande folder.

Een gebroken sleutelbeen (clavic ulafractuur) is een veel voorkomende botbreuk. Breuken die niet of weinig verplaatst zijn genezen meestal gemakkelijk. Breuken die zich aan het uiteinde van het sleutelbeen bevinden of breuken waarbij de breukdelen fors verplaatst zijn, worden bij voorkeur geopereerd.

Niet-operatieve behandeling
De niet-operatieve behandeling van niet of weinig verplaatste breuken is eenvoudig; door rust en gedoseerd (onbelast) oefenen geneest de breuk. Rust wordt gegeven door middel van een mitella (een draagdoek).

Bij kinderen
Bij kinderen is er meestal sprake van een twijgbreuk. Het botvlies is daarbij nog heel zodat de gebroken botdelen bij elkaar blijven en nauwelijks verplaatsen. Het dragen van de mitella is maar één tot drie weken nodig. ‘s Nachts hoeft de mitella niet om. Als het kind weinig of geen last meer heeft, is de mitella niet meer nodig. De functie van schouder en arm herstelt meestal binnen enkele weken volledig. Het is verstandig sport en gymnastiek pas zes weken na het ongeval te hervatten.

Bij volwassenen
Rust bevordert de genezing. Door gebruik van een mitella is er voldoende rust voor een goede genezing.

Operatie
Soms kan in overleg met uw arts worden gekozen voor een operatie wanneer verwacht wordt dat  daarmee de genezing van de breuk en uiteindelijk de schouderfunctie beter wordt. De voorkeur voor operatieve behandeling bestaat bij: 
- sterk verplaatste breukuiteinden
- verkorting van meer dan 1,5-2 cm.
- sprake van een breuk aan het uiteinde van het sleutelbeen
- als er een botstuk door de huid dreigt te gaan.

Download onderstaande folder voor meer informatie.